Afgelopen zaterdag stond er weer een dagje Zuid-Limburg gepland in de agenda. Ditmaal waren de vrouwen en de kinderen er ook bij. Met drie volle auto's vertrok de stoet vanuit Rucphen om nog voor het middaguur te arriveren bij mini camping 't bakhuis. Op de camping werd de gehele delegatie verwelkomd door Sebastiaan en Monique met koffie en echte (nog warme) verse Limburgse vlaai. Nadat de auto's waren uitgeladen, de koffie met vlaai achterover geslagen was, de dames een plekje in de zon hadden gevonden en de kinderen heerlijk de camping aan het ontdekken waren moesten de mannen er toch echt aan geloven. De banden werden voorzien van wat verse lucht, bidons werden gevuld met water, rugzakjes met voeding en fietscomputers ingesteld. Voor vertrek moest er eerst nog een groepsfoto worden gemaakt. De dames stonden naast elkaar recht tegenover ons opgesteld met fototoestellen en mobiele telefoons. Vanaf de camping welke bovenop de Keutenberg ligt vertrokken we al dalend richting Gulpen. Vanuit Gulpen moesten we gelijk aan de bak omdat we hier de Gulpenberg moesten passeren. Als de benen nog niet warm waren... dan waren ze dat na de klim in ieder geval wel!!! De route ging via Schweiberg verder richting Epen. Net achter Epen ligt de klim bij Camerig. Deze klim wordt gezien als de zwaarste klim die er is in Nederland. Niet vanwege zijn steilheid, maar vanwege zijn lengte. Ongeveer 4.5km. En als je denkt zo dat heb ik mooi gehad, dan volgt gelijk de klim bij Vaals naar het drielandenpunt, wat tevens het hoogste punt van Nederland is. Na het passeren van het drielandenpunt gaat de route weer terug richting Gulpen. Daar deze voor het grootste deel over dezelfde wegen terug gaat blijken de lekkere afdalingen op de heenweg opeens zware beklimmingen te zijn op de terugweg. Na de Gulpenberg, Eyserbosweg en Fromberg lag als laatste uitdaging alleen de Keutenberg nog voor ons. Een zware explosieve klim met onderaan een ontmoedigend bord met daarop 22%. Na bijna drie uur fietsen en ongeveer 1.200 klimmeters willen de benen echt niet meer rond. Het is dan ook echt even op de tanden bijten wetende dat de finish van de dag bovenop ligt. Moe maar zeker voldaan kwamen we één voor één boven en reden we de camping weer op. We werden ontvangen met een watergordijn en jubelende vrouwen en kinderen. Al snel vergeet je op dat moment de pijn die je eerder nog voelde. Na een heerlijke fruit cocktail, een koud biertje (want ja je moet toch je calorieën weer aanvullen) en een douche werd alles in gereedheid gebracht voor een barbecue. Het was een hele gezellige dag zowel voor de mannen als de vrouwen (en de kinderen). Er is afgezien, gelachen, en genoten van een mooi stukje Nederland en een heerlijke barbecue.
